जेष्ठ अभिनेत्री आशाताई काळे आणि जेष्ठ संशोधक व लेखक सोनावणी सर भेट
मराठी चित्रपट सृष्टीच्या जेष्ठ आणि सुप्रसिद्ध अभिनेत्री श्रीमती आशाताई काळे ह्यांनी आज जेष्ठ संशोधक आणि लेखक श्री. संजय सोनावणी ह्यांच्या लिखणाने प्रभावीत होवून त्यांची भेट घेण्याचे योजिले होते. त्यासाठी त्यांनी चपराक प्रकाशनचे संस्थापक संपादक श्री. घनश्याम पाटील ह्यांना विनंती करून ही भेट घडवण्यास सांगितले होते. योगायोगाने मी ही आज चपराकच्या कार्यालयात घनश्यामसरांना भेटावयास गेलो होतो तेंव्हा त्यांनी मलाही ह्या अविस्मरणीय भेटीसाठी येण्याची संधी दिली आणि मी खरोखरच कृतकृत्य झालो. श्री. संजय सोनावणी, श्रीमती आशाताई काळे आणि श्री. घनश्याम पाटील तसेच डॉक्टर प्रकाश आणि सरिता जोगळेकर ह्यांच्या सारख्या दिग्गजांची भेट होऊन त्यांच्या बरोबर अखंड तीन तास गप्पा मारायला मिळणे म्हणजे माझ्यासारख्या नवोदितास, कलेची आणि साहित्याची मेजवानीच होती हो. योगायोग म्हणजे काय तर कालच माझा तारखेनुसार ५४वा वाढदिवस होता आणि आज तिथीनेही होता. त्यात मला मिळालेली ही सुवर्ण संधीच म्हणावयास हवी हो. म्हणजे आंधळा मागतो एक डोळा आणि देव देतो दोन डोळे असेच काहीसे झाले होते माझे.
तीन तास मी सोनावणी सर आणि आशाताईना मन लावून ऐकत होतो. आशाताईंचे प्रगल्भ वाचन आणि स्मरणशक्ती मला अचंबित करून टाकत होती. तर त्यांच्या ह्या गप्पांमुळे मला सोनवणी सरांच्या अभूतपूर्व साहित्य प्रतिभेची ओळख झाली. इतके प्रचंड म्हणजे जवळ जवळ ८०च्या वर कादंबऱ्या आणि तितकेच विविध विषयातील लिखाण करून प्रसिद्ध असलेला हा आसामी आणि तितक्याच ताकदीच्या अभिनेत्री, कुठेही गर्वाचा आणि अहंकाराचा स्पर्श न होऊ देता मनमोकळ्या गप्पा मारत होते ते पाहून मी फक्त आणि फक्त श्रवण भक्तीच करून स्वत:ला भाग्यवान समजत होतो. ह्या साठी मी घनश्याम पाटील सरांचा आयुष्यभर ऋणी राहणार आहे. अहो वयाच्या ५४व्या वर्षी, थोडेफार लिखाण करून स्वत:ला साहित्य क्षेत्रामध्ये काही योगदान देण्याच्या विचाराने प्रभावित झालेला मी त्याला अजून काय हवे आहे हो. माझ्या एवढा नशीबवान ह्या जगात दुसरा कोणी असूच शकत नाही असे मला वाटणे स्वाभाविकच आहे. खूप काही शिकायला मिळाले मला आज ह्या भेटीतून. त्यात अजून एक संधी म्हणजे मला आशाताई आणि डॉक्टर श्री. व सौ. जोगळेकर ह्यांना माझा प्रांजळ हा काव्यसंग्रह भेट देता आला. आशाताईंना नमस्कार करून त्यांचे आशीर्वाद घेता आले. अगदी सद्गतीत व्हायला झाले होते, जसे काही माझ्या आईनेच मला माझ्या वाढदिवसाचा आशीर्वाद दिला आहे असेच वाटले. थोडेसे भावूक व्हायला झाले होते. अशी ही प्रतिभावंत माणसे किती मोठ्या मनाची आणि साधी असतात हे ही जाणवले. उगाच बढाया मारत नाहीत आणि गर्वाचा लवलेशही त्यांच्या गावी नसतो हे मला तरी अगदी प्रकर्षाने जाणवले. मी स्वत:ला भाग्यवान समजतो की मी चपराकचा सन्माननीय सदस्य आहे आणि मला त्याचा खूप अभिमान आहे.
माझा आजचा हा दिवस खास करून आयुष्यभर लक्षात राहील असा केल्याबद्दल मी आशाताई, सोनावणी सर, घनश्याम सर, डॉक्टर श्री. व सौ. जोगळेकर ह्याचा आभारी आणि ऋणी आहे.
No comments:
Post a Comment