“व्यसनमुक्ती”

“व्यसनमुक्ती”

व्यसन कसले असावे, कशाचे असावे, ते का होते ?  केंव्हा जडते ? कसे जडते ? कोणामुळे होते ? कधी होते ? कशासाठी होते ? असे आणि अजून काही प्रश्न आपल्याला पडतात तेंव्हा समजावे की लवकरच आपण ह्या व्यसनातून मुक्त होणार आहोत.

अर्थात व्यसन हे काही फक्त दारू, सिगरेटचेच असते असेही नाही.  ते एखाद्या छंदाचे, खेळाचे, पुस्तकाचे, नाटकाचे, चित्रपटाचे, अभिनेत्याचे, अभिनेत्रीचे, आपल्या आवडत्या व्यक्तीचे, एखाद्या ठिकाणाचे, आवडत्या गायकाचे, त्याच्या गाण्यांचे असू शकते ! 

अर्थात दारू आणि सिगरेट हे व्यसन आपल्या तब्बेतीला घातक आहेत हे सांगूनही समजत नाही.  बाकीची व्यसने शरीराला तशी फारशी अपायकारक नाहीत. उलट ती आपल्यामध्ये जगण्याची एक नवी उमेद आणि उर्जाच देत असतात हे समजते पण उमजत नाही हे निर्विवाद सत्य आहे.

हेच व्यसन जर का आपल्या आवडत्या व्यक्तीचे असेल ना तर काय विचारू नका.  त्या व्यक्तीला न्याहाळत बसण्याचे, तिच्याशी गप्पा मारण्याचे, तिचे रूप पाहून मनात साठवण्याचे, तिचे गुण गाण्याचे आपल्याला व्यसनच लागते.   ह्या व्यसनात धुंद होऊन मग आपण त्या व्यक्तीवर स्तुती सुमने उधळायला लागतो.  ती व्यक्ती आपल्यापासून थोडीशीही लांब गेलेली चालत नाही.  ह्या व्यसनाने मनात आलेला उल्हास त्या व्यक्तीवर स्तुती सुमनांची अशी उधळण करतो.. व्यसन मला तुझ्या......धुंद स्वासांचे | आंतरिक गंधाचे | व्यसन मला तुझ्या......कोमल हृदयाचे | निर्मल मनाचे | व्यसन मला तुझ्या......लाघवी बोलण्याचे | खळखळून हसण्याचे | व्यसन मला तुझ्या......मादक डोळ्यांचे | रसरशीत ओठांचे | व्यसन मला तुझ्या......लांबसडक केसांचे | गुबगुबीत गालांचे | व्यसन मला तुझ्या......नकट्या नाकाचे | सुबक कानांचे | व्यसन मला तुझ्या......डौलदार चालण्याचे | सुडौल बांध्याचे | व्यसन मला तुझ्या......मिश्किल स्वभावाचे | प्रगल्भ व्यक्तिमत्वाचे | व्यसन मला तुझ्या......टापटीप राहण्याचे | वक्तशीर पणाचे | व्यसन मला तुझ्या......तुझ्यातील माणुसकीचे | सामजिक बांधिलकीचे | व्यसन मला तुझ्या......अधिकार वाणीचे | समय सूचकतेचे | व्यसन मला तुझ्या......मैत्रीच्या धाग्याचे | प्रगतशील कर्तृत्वाचे | व्यसन मला तुझ्या......माझ्यावरील निस्सीम प्रेमाचे | तुझ्यातील माझ्या अस्तित्वाचे |

आज हे सगळे आठवण्याचे कारण की १९७८ साली ( मी दहावीत असतांना ) मला सिगरेटचे व्यसन लागले होते त्यानंतर ओघाओघाने दारूचेही व्यसन लागले.  ही दोनही व्यसने माझ्या आयुष्याला जवळ जवळ ४० वर्षे चिकटून राहिली.  माझ्या शरीराची कधीही न भरून येणारी हानी करून गेली, हे मला फार उशिरा उमजले.  २२ मे २०१७ ला मी स्वत:ला ह्या व्यसानांतून मुक्त केले त्याला आज बरोबर एक महिना झाला.  आता मी माझ्या आवडत्या छंदात, आवडत्या व्यक्तींमध्ये रमू शकतो.  आयुष्याच्या ह्या संधेवर त्यांच्या सोबतीचा आनंद घेऊन उरलेले हे आयुष्य सत्कारणी लावू शकतो असे वाटते.  ४० वर्षे ह्या व्यसनांनी माझी दुरावस्था केली.  आयुष्यातले खूप चांगले क्षण ह्या व्यसनांमुळे वाया गेले असे वाटते.  गेलेले क्षण तर मी परत आणू शकत नाही.  त्यामुळे झाले गेले विसरून जातो.  आता पश्चाताप करून काही उपयोग नाही. 

माझ्या ह्या व्यसनमुक्तीचे श्रेय कोणा कोणाला देवू असे झाले आहे. एकाला दिले तर दुसऱ्याला राग येईल.  त्यापेक्षा हे श्रेय कोणालाच द्यायला नको.  हे श्रेय मी नियतीला देतो.  नियती म्हणजे जी की जिने मला हे व्यसन सोडायला भाग पाडले.  तीने माझ्याशी अक्षरशः एक प्रकारचे मानसिक द्वंदच  केले असे म्हणायला हरकत नाही.  माझ्या समोर दारू आणि सिगारेट सोडण्याशिवाय पर्यायच ठेवला नाही.  त्या नियतीला मी मनापासून दंडवत घालतो आणि तिच्या उपकाराच्या ओझ्यातच राहणे पसंत करतो.  

“वाल्याचा वाल्मिकी झाल्यासारखे वाटते आहे रावं” !